Stuff tot nadenken
Voor de NPB ben ik erg actief op Twitter. Sinds de CAO-acties van vorig jaar worden mijn tweets ook gevolgd door Bart Hissink, die daarop af en toe zeer kritisch reageert. Bart vindt dat de politie verkeerde prioriteiten stelt, met name als het over cannabis/wiet gaat. Hij reageert soms ook best fel op mij. Niet altijd even fijn, maar aan de andere kant was me wel duidelijk dat hij heel goed wist waar hij over sprak. Ik was benieuwd naar zijn kennis en mening.
We spraken ergens af om kennis te maken. Het werd een fijn gesprek; ik begrijp hem nu beter. Bart heeft jaren geleden hersenletsel opgelopen tijdens een zware crash in een autorally. Hij moest lang revalideren en kreeg zware medicijnen tegen van alles en nog wat. Wat hem echter het beste helpt is wiet. En dan geen ‘slechte, smerige wiet’ van een apotheek, maar wiet van gewoon ‘goede en lekkere’ kwaliteit.
Noodgedwongen
Ik heb inmiddels meerdere vergelijkbare verhalen gehoord en ik kan me dat best voorstellen. Noodgedwongen kweekt Bart zijn eigen wiet. Bij een coffeeshop of apotheek is het erg duur en ergens anders wil hij het niet halen omdat hij niet afhankelijk wil zijn van criminelen.
Cannabis als medicijn
Ook voor mensen die voldoende geld hebben blijkt wiet halen in een coffeeshop vaak een hoge drempel. Er zijn heel veel mensen die net als Bart cannabis als medicijn goed kunnen gebruiken, maar die niet in de criminele hoek geduwd willen worden. Zo vertelde een vriendelijke ondernemer me laatst dat hij achter in zijn tuin een hennepplant heeft staan. Zijn vrouw is ziek en wiet helpt haar enorm. Maar eigenlijk mag het niet en dus voelt hij zich er ongemakkelijk door. Als ze visite hebben laat hij zijn gasten bijvoorbeeld niet in de tuin. Er zit toch een soort taboe op.
Door de vingers zien - of niet?
En dan gaan politieagenten er ook nog eens verschillend mee om. De ene wijkagent neemt ook een enkele hennepplant voor eigen medicinaal gebruik onverbiddelijk in beslag. Een ander ziet het door de vingers en doet er niets mee.
Een soort van legaal
Het is een lastig onderwerp, waarin ik me de komende tijd verder ga verdiepen. Moet het gedoogbeleid duidelijker? Moet het anders? Legaliseren of gewoon geen verbod meer om buiten een paar plantjes te hebben? En dan nog de coffeeshops. Die mogen maar een beperkte voorraad in huis hebben. Die is dan een soort van legaal. Maar wie het spul naar de shop vervoert is een crimineel en riskeert gevangenisstraf. Met alle gevolgen van dien: geweld, verzet en achtervolgingen.
Ik ben benieuwd wat de wietproef gaat brengen. Een ding is me wel duidelijk: het huidige gedoogbeleid is voor politieagenten soms moeilijk te handhaven.