Kritische noten
Wie kritische noten kraakt maakt zich niet populair, dat is een menselijk gegeven. Ook bij de politie is dat zo en wie anders beweert liegt of is naïef. Dat mag ik zeggen omdat ik uit eigen ervaring spreek; sinds ik moeilijke stukjes tik ben ik in de wandelgangen De Opstandige Vrouw.
Enfin, in het naar EenVandaag uitgelekte gesprek, dat plaatsvond tussen een mediator, een politiechef en een politiejurist, lijkt er van zo’n kritische notenkraker sprake te zijn. Zij is onderwerp van gesprek, maar maakt er geen deel van uit. Het dedain waarmee dit drietal zich uitlaat over deze collega, Karin Pril, bezorgt mij zure oprispingen. Het gemak waarmee deze drie volkomen leken haar psychologisch de maat nemen is misselijkmakend.
Vergevingsgezindheid
Neem nu de mediator. Zijn gezwatel over ‘lager opgeleide politiemensen die niet kunnen vergeven’ meteen in de eerste seconden, is veelzeggend. Dat maakt hen goed in hun vak, maar het maakt ze zo vreselijk in een conflict met de werkgever, aldus de mediator in kwestie. Dat zegt hij natuurlijk alleen ‘in alle geheimhouding’, want oorbaar is het niet en dat weet hij heel goed.
Ik begrijp zijn punt natuurlijk wel; het is leuk en aardig dat die medewerkers op straat mensen aanspreken op gedragingen die niet door de beugel kunnen. Maar de lol gaat er snel af wanneer je zelf degene bent die wordt aangesproken op laakbaar gedrag. Dat doet pijn, vooral bij kwetsbare ego’s.
Arbeidsconflict
Wie dat gesprek van voor tot achter beluistert begrijpt overigens zonneklaar dat het hier in beginsel echt over een arbeidsconflict gaat. Zo wordt letterlijk gezegd dat de collega in kwestie gewaarschuwd is geen bonnetjes meer achter een ruit te doen, maar dat toch gedaan heeft. Ze zou zelfs, onder druk van een leidinggevende, een bekeuring hebben moeten intrekken.
Op zich is dat al een wonderlijk gegeven. Bekeuren in bekeurenswaardige gevallen is onderdeel van het politiewerk. Kennelijk maakte deze collega naar haar eigen inzicht en binnen de gestelde wettelijke kaders gebruik van haar bevoegdheden en was haar leidinggevende het daar niet mee eens.
Mediation
Goed, een arbeidsconflict. Daar wordt niemand vrolijk van. In het ergste geval vecht je dat uit bij de rechter, maar dat is een kostbare aangelegenheid. Je kunt natuurlijk eerst nog kijken of je er toch niet nog samen uit kunt komen. Met een mediator, bijvoorbeeld. Zo’n mediator staat, normaal gezien, boven de conflicterende partijen zodat hij goed in staat is de onderhandelingen te begeleiden en daarbij oog kan houden voor de wederzijdse belangen.
Pakje boter
De mediator uit het uit het uitgelekte gesprek heeft zijn diploma waarschijnlijk bij een pakje boter cadeau gekregen. De mediator weet duidelijk zijn plaats wel, maar heeft daar poep aan. Zo zegt hij zelf ‘Ik mag eigenlijk geen adviseur spelen’ – en doet het dan toch.
Over de belangen van de door afwezigheid schitterende collega heeft hij het niet, maar de belangen van haar werkgever heeft hij hoog in het vaandel. Hij zou graag interventie van het UWV voorkomen en kostbare procedures uit de weg gaan. Waarom haar niet laten afkeuren? Dan springen het UWV en de verzekering ook fijn nog even bij.
Lachsalvo
De mediator zegt letterlijk nog: ‘Als je haar door een psychiater laat keuren, dan wordt het gewoon wegens ziekte. En jullie zijn ervoor verzekerd. Voor ziekte wel en voor die andere niet, dan zijn jullie eigen risicodrager, dus mijn advies aan de politie is, hoewel ik dat nooit hardop zeg, als je van iemand af wilt, doe het dan via de verzekeraar’. Dan wordt er hardop gelachen.
Iedere leidinggevende met een beetje hart in zijn donder had meneer de mediator bij het eerste lachsalvo meteen ingeruild voor een ander, minder defect exemplaar. Maar helaas, er gebeurt niets van dat al. Integendeel, van politiezijde worden al net zulke opvallende zaken gezegd. Een voorbeeld: ‘Onderzoek kunnen we wel doen maar dat moeten heel gerichte, beperkte onderzoeken zijn, niet alles wat er verkeerd gegaan is.’ Daar word ik zo schieuwnierig van!
Inmiddels loopt er een strafrechtelijk onderzoek naar de identiteit van degene die de opname maakte. Dat lijkt mij de omgekeerde wereld en ik vind het een bevreemdende reactie van een organisatie die beweert juist heel goed met kritische werknemers om te kunnen gaan.