Op slechts 66-jarige leeftijd overleed op 25 februari collega en NPB-coryfee Jakob Bos aan een slepende en slopende ziekte. Afgelopen vrijdag werd in Groningen afscheid genomen van deze vakbondsman in hart en nieren uit Noord-Nederland. NPB-vicevoorzitter Albert Springer sprak daarbij het onderstaande In Memoriam uit.
Beste mensen,
Net als jullie wist ik al een tijdje dat deze dag zou komen. Toch zorgde het nieuws van de voorgenomen euthanasie en later het overlijden van Jakob bij mij voor heftige nieuwe schokken van verdriet.
Schokken die me deden terugdenken aan meer dan twintig jaar geleden. Toen had ik na een bezoek aan Jakob ook al een keer afscheid van hem genomen met de gedachte dat ik hem niet meer levend terug zou zien. Dat was hier in Groningen, in het ziekenhuis. Ik liep daarna samen met Roel Visscher dat gebouw uit. We waren allebei ontdaan omdat we zeker dachten te weten dat we Jakob voor de laatste keer hadden gesproken.
Maar een paar dagen later hoorden we dat er twee vervangende longen voor hem klaar lagen. Een ingrijpende operatie volgde, met daarna een lange revalidatie en uiteindelijk een fantastisch herstel. Een herboren Jakob begon aan een tweede leven.
Al snel werd duidelijk dat hij zijn eerste leven niet vergeten was. De waarden die hij altijd al belangrijk had gevonden bleven voor Jakob de moeite van het verdedigen waard. Dat heeft geleid tot zijn blijvende inzet voor de Nederlandse Politiebond in meerdere rollen en functies. Al met al heeft hij ons vakbondswerk tientallen jaren gestut en verrijkt. Dat zullen we niet vergeten.
Sinds 2013 hebben we in Nederland één landelijk politiekorps. Dat is de opvolger van de 26 regiokorpsen die we daarvoor achttien jaar lang hadden en van het stelsel met een gemeente- en een Rijkspolitie dat voor 1994 bestond. Jakob werd al actief binnen de NPB ten tijde van de gemeentepolitie Groningen. Maar de meesten van ons leerden hem pas echt kennen toen hij ook aan de slag ging als personeelsvertegenwoordiger in de medezeggenschap.