Kan de Nationale Politie zomaar besluiten dat hondengeleiders voor het vervoer van hun hond niet langer een dienstauto kunnen gebruiken, maar zelf voor een auto moeten zorgen? Dat was de centrale vraag tijdens een langverwachte rechtszitting in Groningen op woensdag 23 mei. Het ging er pittig aan toe. NPB-advocaat Willem de Klein zag zich zelfs genoodzaakt het korps te betichten van intimidatie en emotionele chantage.
De zes collega’s namens wie de NPB en de ACP de rechtszaak hebben aangespannen beschikken al vele jaren over een dienstauto. Daar was bij hun aanstelling als hondengeleider geen discussie over mogelijk: je was verplicht voor het vervoer van je politiehond een dienstauto te gebruiken. Wilde je dat niet – bijvoorbeeld omdat je thuis voor de deur geen plek had – dan kon je in die tijd geen hondengeleider worden.
Sinds de invoering van de Nationale Politie is het korps erop uit alle hondengeleiders hun dienstauto’s te ontnemen. Een bezuinigingsmaatregel waartegen deze collega’s zich om begrijpelijke redenen verzetten. Ten eerste zou het wegvallen van hun dienstauto voor hen persoonlijk een enorme financiële aderlating betekenen. Ze worden dan gedwongen een (extra) auto te kopen voor hun woon-werkverkeer (met hun politiehond) en zelf op te draaien voor alle kosten daarvan (onderhoud, afschrijving, verzekering, brandstof).
Ten tweede heeft de overschakeling op een eigen vervoermiddel kwalijke gevolgen voor hun inzetbaarheid als hondengeleider: ze zullen doorgaans minder snel ter plaatse zijn, met alle gevolgen van dien voor de veiligheid van collega’s en burgers.
Mag het korps hondengeleiders dwingen hun diensthond met een privéauto van en naar het werk te vervoeren? Nee, dat recht heeft het korps niet, aldus NPB-advocaat Willem de Klein. Hondengeleiders kunnen voor het vervoer van hun politiehond namelijk geen gebruik maken van een fiets of het openbaar vervoer. Ze zijn verplicht daarvoor een auto te gebruiken. Het korps wil dat hondengeleiders aan deze verplichting voldoen met hun privéauto EN dat ze de kosten daarvan voor het grootste deel zelf betalen. De tegemoetkoming die het korps wil geven is namelijk minimaal en bij lange na niet kostendekkend. Volgens de NPB maakt het korps op deze manier inbreuk op het eigendomsrecht van de betreffende collega’s.
Financiële aderlatingInbreuk eigendomsrecht