Enfin, in het naar EenVandaag uitgelekte gesprek, dat plaatsvond tussen een mediator, een politiechef en een politiejurist, lijkt er van zo’n kritische notenkraker sprake te zijn. Zij is onderwerp van gesprek, maar maakt er geen deel van uit. Het dedain waarmee dit drietal zich uitlaat over deze collega, Karin Pril, bezorgt mij zure oprispingen. Het gemak waarmee deze drie volkomen leken haar psychologisch de maat nemen is misselijkmakend.

Neem nu de mediator. Zijn gezwatel over ‘lager opgeleide politiemensen die niet kunnen vergeven’ meteen in de eerste seconden, is veelzeggend. Dat maakt hen goed in hun vak, maar het maakt ze zo vreselijk in een conflict met de werkgever, aldus de mediator in kwestie. Dat zegt hij natuurlijk alleen ‘in alle geheimhouding’, want oorbaar is het niet en dat weet hij heel goed.

Ik begrijp zijn punt natuurlijk wel; het is leuk en aardig dat die medewerkers op straat mensen aanspreken op gedragingen die niet door de beugel kunnen. Maar de lol gaat er snel af wanneer je zelf degene bent die wordt aangesproken op laakbaar gedrag. Dat doet pijn, vooral bij kwetsbare ego’s.

Wie dat gesprek van voor tot achter beluistert begrijpt overigens zonneklaar dat het hier in beginsel echt over een arbeidsconflict gaat. Zo wordt letterlijk gezegd dat de collega in kwestie gewaarschuwd is geen bonnetjes meer achter een ruit te doen, maar dat toch gedaan heeft. Ze zou zelfs, onder druk van een leidinggevende, een bekeuring hebben moeten intrekken.

Vergevingsgezindheid

Op zich is dat al een wonderlijk gegeven. Bekeuren in bekeurenswaardige gevallen is onderdeel van het politiewerk. Kennelijk maakte deze collega naar haar eigen inzicht en binnen de gestelde wettelijke kaders gebruik van haar bevoegdheden en was haar leidinggevende het daar niet mee eens.

Arbeidsconflict

Goed, een arbeidsconflict. Daar wordt niemand vrolijk van. In het ergste geval vecht je dat uit bij de rechter, maar dat is een kostbare aangelegenheid. Je kunt natuurlijk eerst nog kijken of je er toch niet nog samen uit kunt komen. Met een mediator, bijvoorbeeld. Zo’n mediator staat, normaal gezien, boven de conflicterende partijen zodat hij goed in staat is de onderhandelingen te begeleiden en daarbij oog kan houden voor de wederzijdse belangen.