Collega Erik Rottink maakt al weken extra uren om het Operationeel Coördinatiepunt (OCP) van het Basisteam Twente West maximaal te laten draaien tijdens de coronacrisis, maar hij telt zijn zegeningen. Collega Heleen Schenk roept teamleiders op in deze tijd van social distancing te zorgen dat re-integrerende collega’s met mentale blessures (zoals PTSS) voldoende in verbinding blijven met het korps. Plots weer thuis komen te zitten kan in hun geval tot een terugval leiden.
Zoals gebruikelijk ben ik om 07.00 uur weer ingelogd als medewerker Operationeel Coördinatiepunt op het Basisteam. Je leest en hoort dezer dagen veel over thuiswerken en minder inzet, maar wij als OCP’ers maken juist meer uren om zoveel mogelijk aanwezig en coördinerend inzetbaar te zijn. Nu zijn wij als BT misschien een ‘beetje apart’, want ons OCP verzorgt alles van de case-screening tot en met de afronding/ inzending of vroegtijdige beëindiging, inclusief het maken van dagrapporten en dagroosters en andere mooie Cognos-lijstjes.
Komend weekend wordt door de vakantieroosters mijn derde werkweekend op rij. Dus dan heb ik straks vijftien van de twintig dagen gewerkt met daarin drie weekenden. Ik merk dat mijn hoofd wel wat ‘vol’ wordt.
Inmiddels heb ik ook in mijn eigen BT gehoord en gezien dat er toch wat collega’s met coronaverschijnselen thuis in quarantaine zitten. Ook blijkt het in de praktijk heel moeilijk (feitelijk onmogelijk) om tijdens politiewerk anderhalve meter afstand te houden. Daardoor ga je toch wel beseffen dat je extra voorzichtig moet zijn met bezoeken aan bijvoorbeeld je ouders. Mensen van ruim in de tachtig behoren nu eenmaal tot een risicogroep en je wilt niet op je geweten hebben dat…
Ik merk dat sommigen de risico’s niet erg serieus nemen en van de begintwintigers in onze maatschappij begrijp ik dat wel. Ik zie echter ook wat er gebeurt als in het dorp waar ik woon een bus uit Oostenrijk is teruggekomen vol mensen die het virus kennelijk een lift hebben gegeven. Dan kiest men in het dorp binnen 24 uur toch voor een andere opstelling, met name in de winkels en op de fietspaden.
Derde werkweekend op rij
Met de nabijheid van de Holterberg nabij onze woning prijs ik me gelukkig, net als met onze tuin en de ruimte om het huis. Wat zal het zwaar zijn als je met je gezin vierhoog op een flat in een grote stad zit! Ik mag niet klagen, ook niet omdat ik als ambtenaar gewoon doorbetaald wordt. Dat is ook niet voor elke werknemer/flexwerker/uitzendkracht in ons landje het geval.
Extra voorzichtigheidBegintwintigers
Kortom: carpe diem! Ik tel mijn zegeningen en … nog een paar dagen volhouden, dan ga ik een keer uitslapen.
Zegeningen tellen