Wat als een politiemedewerker met financiële schade blijft zitten nadat hij door zijn werk te maken heeft gekregen met vernielde eigendommen of bijvoorbeeld gedwongen moet verhuizen? Er is een instantie die dan in veel gevallen nog uitkomst kan bieden: de Stichting Waarborgfonds Politie. Han Kiezebrink, oud-politieman en voorzitter van het fonds, vertelt er graag meer over.
Han werkte 46 jaar lang met hart en ziel bij de politie, onder andere als strategisch adviseur arbeidszaken, specialist functiewaardering en lid van bezwaarcommissies. Na zijn pensioen blijft hij zich inzetten voor collega’s die in de knel zitten, nu als voorzitter van het Waarborgfonds. ‘Ik heb altijd oog gehad voor collega’s die privé geraakt worden door hun werk,’ zegt Han. ‘Via het fonds kan ik helpen waar anderen vaak al zijn gestopt. Dat doe ik met een onafhankelijke blik, maar vooral met gezond verstand en begrip voor wat onze mensen meemaken.’
Het Waarborgfonds werd in 2010 opgericht als gezamenlijk initiatief van werkgever en politiebonden, op basis van een afspraak in de cao 2005–2007. Twee bestuursleden worden voorgedragen door het ministerie van Justitie en Veiligheid en twee bestuursleden door de bonden. Het bestuur werkt vervolgens onafhankelijk. De financiering komt van het ministerie van Justitie en Veiligheid.
Het fonds is bedoeld als laatste toevluchtsoord voor politiemensen die door hun werk schade lijden in hun privéleven en nergens anders terecht kunnen. Kiezebrink: ‘Heb je schade door je werk, maar vergoedt je verzekering of werkgever niets of maar een gedeelte? Dan kun je bij ons aankloppen. We beoordelen of het redelijk is om een (gedeeltelijke) vergoeding toe te kennen. Maar je moet wel eerst alle andere mogelijkheden hebben geprobeerd.’
Het fonds ontstond na een schrijnende situatie. Kiezebrink: ‘Een collega werd op station Driebergen in de rug gestoken. Hij raakte zwaar invalide en moest zijn woning aanpassen of zelfs verhuizen. De kosten daarvan werden niet vergoed door zijn verzekering of zijn werkgever. Dat was de aanleiding voor de oprichting van het fonds.’ De gedupeerde collega werd op informele basis financieel ondersteund. Vanaf 2010 werd het fonds formeel gefinancierd via een eenmalige storting door het Ministerie van Justitie en Veiligheid.
Cao-afspraak
Een praktijkvoorbeeld: een collega parkeert na een late dienst zijn auto thuis. De volgende ochtend zit er een diepe kras over de hele zijkant. Geen getuigen, geen camerabeelden, wel vermoedens dat het te maken heeft met zijn werk. Kiezebrink: ‘Als die link aannemelijk is en de verzekering de schade niet vergoedt, dan kan het fonds helpen. Soms is de situatie ernstiger: bedreigingen, doxing, gedwongen verhuizing. De verhuiskostenregeling van de politie heeft grenzen. Collega’s kunnen net buiten de criteria vallen en met hoge kosten en stress blijven zitten. Dan kunnen wij inspringen. Denk ook aan tijdelijke verblijfkosten of beveiligingsmaatregelen. Als de situatie schrijnend is, kijken wij wat mogelijk is.’
ToevluchtsoordFinanciële problemenMaatwerk