Er wordt nu in Den Haag hard gewerkt aan een regeerakkoord. Ik ben benieuwd wat daarin overblijft van alle verkiezingsbeloften op politiegebied. Mocht dat tegenvallen, dan zal de NPB zijn ontevredenheid daarover niet onder stoelen of banken steken.

Het zou een nieuw kabinet sieren als het regeerakkoord serieuze maatregelen bevat om eindelijk iets te doen aan de chronische overbelasting van de Nederlandse politie. De NPB wijst al sinds de eeuwwisseling op het ontstaan van een steeds grotere kloof tussen de prestaties die van de politie worden verwacht en de daarvoor inzetbare, goed gekwalificeerde medewerkers. Een ontwikkeling die de afgelopen jaren nog is aangejaagd door een serie jammerlijke politieke besluiten, waaronder de overhaaste invoering van de Nationale Politie (in wezen een ordinaire bezuinigingsoperatie) en het onbetaalbaar maken van een fatsoenlijke vroegpensioenregeling voor politiemensen.

Het onverwachte verlies van Feyenoord in de ‘kampioenswedstrijd’ tegen Excelsior op zondag 7 mei legde een enorme druk op het laatste weekend van de Eredivisie (13 en 14 mei). Liet Feyenoord ‘de schaal’ alsnog uit zijn handen glippen? Werd Ajax toch nog kampioen? Hoe zouden de supporters reageren? Hoeveel relschoppers zouden hun kans schoon zien?

In de aanloop naar dat weekend heb ik er in de media nog maar eens gewezen dat dit voor de zoveelste keer op rij een enorme extra inzet van politiemensen betekende. De vraag is: hoe lang kun je dit soort verhoogde werkdruk blijven opleggen aan een al chronisch overbelast korps? Welke hoogte moet het ziekteverzuim bereiken voordat de politiek snapt dat er een vicieuze cirkel doorbroken moet worden – bijvoorbeeld door te stoppen met bezuinigen op de politie en te kiezen voor een royale investering in de gezondheid van het korps?

Onderbezetting

Ik hoefde niet ver te zoeken om dit pleidooi met verse cijfers te kunnen onderbouwen. Op maandag 24 april maakte het korps bekend dat de politie in 2016 meer dan honderdduizend keer de Arbeidstijdenwet heeft overtreden. Daarbij gaat het niet om de gevallen waarin gebeurtenissen tijdens een dienst langer doorwerken ‘onvermijdelijk’ maken: agenten lopen niet weg bij een vechtpartij, rechercheurs niet bij een zojuist gestart onderzoek et cetera.

Verhoogde werkdruk

Het gaat om de gevallen waarin collega’s op ongezonde wijze moeten inspringen omdat er geen andere medewerkers inzetbaar zijn. Daarvoor betaalt de werkgever flinke boetes, maar ja – de politiek blokkeert het aannemen van extra capaciteit. Het korps lijkt zich (dan ook?) bij deze situatie neer te leggen en ernaar te streven dat ALLE Atw-overtredingen bij de politie gaan gelden als ‘onvermijdelijk’. Ik vind dat een ronduit a-sociale opstelling.

Werk- en rusttijden