Voor alle duidelijkheid: het helpen waarmaken van het recht op vrije meningsuiting en het recht op demonstratie is een taak die politiemensen waardevol vinden en uiterst serieus nemen. Als ze zo’n klus te doen krijgen, dan proberen ze hem ook zo goed, veilig en zo onafhankelijk mogelijk te doen. Maar de toenemende inzet voor het begeleiden van protestacties begint te wringen. De agenten willen weer de wijk in, boeven vangen, er zijn voor de burger. Dat reguliere werk blijft nu te veel liggen.

De Nationale Politie kampt namelijk al een paar jaar met een forse onderbezetting van de personeelsformatie, die nog minstens vier jaar gaat duren. Het gevolg is dat de politie minder in de wijken kan zijn, er veel zaken op de plank blijven liggen en aangiftes langer moeten wachten op behandeling of helemaal niet in behandeling worden genomen. Minstens net zo zorgelijk zijn de gevolgen van de ongekend hoge werkdruk voor de huidige medewerkers. Zij werken op het randje van overbelasting, mede doordat het steeds lastiger is geworden om verlof op te nemen. Velen hebben het gevoel dat ze bezig zijn een marathon te lopen waar maar geen einde aan komt.

In die situatie is het extra inzetten van collega’s om elders in het land de openbare orde te handhaven tijdens een protestactie bijna niet meer op te vangen. De politie heeft geen buffers meer op dat gebied, alle hulptroepen worden al voortdurend benut, het is op.

Als de politie wordt gevraagd een dergelijke grote demonstratie van XR te begeleiden en daarbij ook uitvalswegen vrij te houden, dan zijn daarvoor ruim 450 mensen nodig, die 10 uur weggetrokken worden van hun reguliere taken. En dan hebben we het nog niet over de inzet van materieel, zoals het afzetten van het ADO-parkeerterrein voor een recherche straat, en tien HTM-bussen.

Onderbezetting

Op zaterdag 9 september zal Extinction Rebellion voor de achtste keer de A12 in Den Haag blokkeren. Een actie die daarna dagelijks zal worden herhaald. Het is bekend waarom telkens voor de Utrechtsebaan wordt gekozen: die ligt precies tussen de tijdelijke Tweede Kamer en het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Dat zijn de twee instanties waarop de klimaatactivisten politieke druk willen uitoefenen om hun doel te bereiken: de afschaffing van de subsidies voor de fossiele industrie.

Geen buffers meer

Tot nu toe heeft de politiek geen enkele keer thuis gegeven als Extinction Rebellion door een blokkade op de A12 aan de deuren van politiek Den Haag rammelde om gehoord te worden. De enige personen die de actievoerders tegenover zich zagen opduiken waren politiemensen. Om uiteindelijk diezelfde A12 (keer op keer) weer vrij te vegen. De frustratie daarover neemt toe, dat merken wij als politievakbond als geen ander. Steeds vaker moet de politie letterlijk de klappen voor de politiek opvangen.

Politieke druk zetten