Een papa die bij een hard geluid plotseling onder de tafel kruipt. Of een mama die tijdens de wandeling helemaal bevriest en niet meer verder wil lopen. Voor een kind zijn het onbegrijpelijke en vaak angstige gebeurtenissen. ‘In gezinnen waar een van de ouders PTSS heeft, zijn het dingen die regelmatig gebeuren’, vertelt politie-collega en ervaringsdeskundige Sheila. ‘Daarom is het zo belangrijk om het ook voor kinderen bespreekbaar te maken.’ Ze heeft een kinderboek gemaakt om het gesprek met de kinderen op gang te kunnen brengen.
De ‘eye-opener’ kwam toen haar zoon de opleiding van de Koninklijke Marechaussee in ging. ‘Een van de eisen was dat hij zijn telefoon zou inleveren. Daarop bleek hij helemaal vast te lopen. Hij kon niet accepteren dat zijn moeder helemaal geen contact met hem kon opnemen als ze zijn hulp nodig had”, vertelt Sheila aan de keukentafel. ‘Toen besefte ik pas goed wat voor impact PTSS heeft op het thuisfront, met name op je kinderen. En ik had meteen ook het gevoel dat ik daar iets mee moest gaan doen.’
Op een ochtend werd ze wakker met het hele verhaal in haar hoofd. ‘Dat heb ik verteld aan iemand uit mijn netwerk en die zei dat ik echt iets mee moest gaan doen. Vervolgens gaf mijn schoondochter aan dat ze er wel de illustraties bij wilde maken’, vervolgt ze. ‘Zo rolde het steeds verder. Je praat erover met lotgenoten en deskundigen die weer goede tips geven. Je verandert die dingen omdat het dan aan kracht wint. Zo heb ik het boekje bijgeschaafd tot wat het nu is.’ Met gepaste trots haalt ze een exemplaar van de allernieuwste editie uit de doos die net bij haar is afgeleverd. ‘Prachtig toch.’
Wakker met een verhaal