Trainen voor Fjällräven (2)
Tijdens de eerste training in maart meldde Hans Robijn van de Stichting Hiking & Adventures dat we geacht werden de volgende keer in volledig tenue te komen. Dat wil zeggen: in de door de organisatie gesponsorde kleding en met volledig gepakte rugzak! Doel van die training zou zijn de grens van een wandeling van twintig kilometer te doorbreken. Daarbij zouden we verrast worden door vier gastlopers met in totaal… tien benen?
Zoals je hebt kunnen lezen in het NPB-magazine van april vertrekt er in augustus een heuse expeditie naar Zweeds Lapland om de Fjällräven Classic te lopen. Een hikingtocht van 110 kilometer, die we in vijf dagen afleggen. Zeven collega’s met PTSS, burn-out of depressie lopen de tocht onder begeleiding van het team van vrijwilligersorganisatie Hiking & Adventures en onder andere het project Veilig en Gezond Werken (VGW) van het korps. Vanuit het hele land lopen collega’s mee, maar vanuit de Eenheid Den Haag wil ik jullie graag laten meebeleven hoe de voorbereidingen lopen en hoe het team en ik de bijzondere reis tot aan de tocht zelf ervaren.
Loosdrechtse Plassen
Voor de tweede training (op vrijdag 3 mei) werd verzameld in Loosdrecht. Dat leek dus een wandeling te worden door de schitterende omgeving rondom de Loosdrechtse Plassen. De zon stond hoog aan de hemel. Onze rugzakken waren gevuld met alle kleding en attributen die we in Zweden nodig hebben, maar ook met een lunchpakketje en koffie. Kortom, niets stond een heerlijke walk in the park in de weg.
Gastlopers
Bij aankomst wachtte het team een dubbele verrassing. Ten eerste de aanwezigheid van Paul van Musscher, de chef van de politie-eenheid Den Haag, samen met sectorhoofd Mariëtte Kobus. Ten tweede de aanwezigheid van Brani Biacanic en zijn hulphond Goofy. Brani heeft in 2018 samen met Goofy de Fjällräven Classic gelopen en was gevraagd om wat ervaringen met ons te delen. Ik heb er maar één onthouden. Als je over die keien loopt daar hoog in Lapland, dan lijkt je rugzak op een gegeven moment wel honderd kilo te wegen! Hé vriend, bedankt voor deze opsteker en wel thuis!
Alle gekheid op een stokje: Brani en Goofy hebben een superprestatie geleverd door deze tocht samen te lopen en de finish te halen. De eenheid Den Haag had haar betrokkenheid al getoond door een groot deel van de reis te faciliteren. Daarbovenop waren Paul en Mariëtte naar de training gekomen om ons persoonlijk een hart onder de riem te steken en heel veel succes te wensen met de voorbereiding en de tocht zelf.
Zinderend asfalt en zoemende muggen
De training bleek alles behalve een walk in the park. In totaal liepen we 28 kilometer over zinderend asfalt, waarvan een aantal kilometers lang in grote muggenzwermen, zodat we het muskietennet al konden gebruiken. Het is dat we gewoon auto’s tegenkwamen, anders hadden we ons al in Lapland gewaand! Loosdrecht, Breukelen en Nieuwersluis werden aan onze schoenzolen gehangen en na 28 kilometer waren we, gelukkig, weer terug op het vertrekpunt.
Voldaan gesloopt
Achteraf waren we niet gelijk voldaan, wel compleet gesloopt! Het was een zware dag geweest, waarbij opnieuw grenzen waren verlegd. De volgende training bestaat uit twee dagen met in totaal zo’n 45 kilometer wandelen. Dan gaan we ook voor het eerst overnachten in onze tentjes.
Voordat we huiswaarts gingen heeft Hans Robijn ons materiaal nog geïnspecteerd. Het beschikken over het juiste materiaal is belangrijk, omdat je daar erg van afhankelijk bent. Je wilt misschien ooit nog wel eens met een helikopter mee, maar niet tijdens de Fjällräven Classic omdat je door de verkeerde regenkleding onderkoeld bent geraakt!
Na een uurtje rijden bleek thuis uit de auto stappen bijna fysiek onmogelijk door pijn op nieuw ontdekte plaatsen. Maar een warm bad deed wonderen.
Grootheidswaanzin
Er zijn altijd mensen die tijdens het wandelen worden bevangen door de hitte of zo gesloopt zijn dat ze grootheidswaanzin ontwikkelen.
‘Hallo lieve schat, we gaan binnenkort verhuizen. Tis maar dat je het weet!’
Tot de volgende training!