Geweld en onmacht
Vanmorgen om half 6 kreeg ik een berichtje terug van een ME’er uit Oost-Nederland. ´Alles goed hoor Nine, ben weer onderweg naar Amsterdam. Lief dat je het vraagt, maar gelukkig geen gewonden onder de collega’s´. Zo waren er meer berichten uit het gehele land. Betrokken, paraat en altijd loyaal. Er wordt veel van ze gevraagd in deze tijden. Ik maak me zorgen over de ellenlange diensten, de gaten die niet meer ingelopen worden in bijvoorbeeld de wijken, onvoldoende rust kunnen pakken.
Maar ook de shit die deze medewerkers over zich heen krijgen. Is het niet op straat zelf, dan is het wel door ´deskundigen´ die vinden dat het politieoptreden niet goed genoeg was of door toetsenbordridders die de ene belediging na de andere over politiemedewerkers uitstorten. Waar is de rugdekking voor onze mensen?
Opsporingstaken onder druk
Ook het blauwe hart wil gerechtigheid. We willen de daders oppakken, de slachtoffers beschermen en dienstbaar zijn aan hen die het nodig hebben. En tevens staan de opsporingstaken enorm onder druk. Ook achter het geweld van donderdagnacht komt enorm veel werk vandaan, maar de vraag of je dit moet oppakken is evident. Natuurlijk, want dit kan nooit zonder consequenties zijn. Maar hoe doe je dat als de recherchecapaciteit al zo is uitgedund?
Met zoveel brandhaarden in de samenleving heeft de politieorganisatie behoefte aan water in plaats van olie. De joodse man in de reportage van EenVandaag smeekte burgemeester Halsema of hij mocht leven in een Amsterdam waar het veilig is, maar ook waar joden en moslims vreedzaam naast elkaar kunnen leven. Het lijkt zo simpel, maar blijkbaar is dat niet het geval.
Social media
En als ik nu mijn social media open zie ik alleen maar groepen tegenover elkaar en doelgerichte agressie richting personen. Daarbij is de oproep die ik voorbij zag komen van een aantal politiemedewerkers - of de politieorganisatie ook meer kan en moet interveniëren op social media - een zeer terechte vraag.
Politieke speelbal
De huidige brandhaarden in de samenleving zijn enorm complex. En ondertussen wijzen belangrijke duiders naar elkaar, staan groepen steeds meer tegenover elkaar en staat de politie ertussen. In debatten wordt de politie geregeld als politieke speelbal ingezet. Het debat hoort niet te gaan over de inzet van de politie, want dienstbaar als de politie is, zij staan er altijd als het hen wordt gevraagd.
Het debat zou moeten zijn hoe je de angel uit de samenleving haalt, de polarisatie tegen gaat en een luisterend oor biedt aan hen die zich niet gehoord voelen. Want wanneer je niet wordt gehoord, ga je harder schreeuwen. Wanneer schreeuwen niet meer helpt, word je vaak boos.
Meer water
Hoe zorgen we er als vakbond dus voor dat we meer onze mensen beschermen tegen het geweld en de onmacht? Ik heb helaas nog niet het ei van Columbus gevonden hierin. Maar het is duidelijk dat we de politieorganisatie moeten voorzien van meer water in plaats van meer olie, opdat zij hun werk goed kunnen blijven doen.
Onderzoek
Tot slot: vanuit de Inspectie Justitie en Veiligheid wordt het politieoptreden onderzocht. Onderzoek is altijd goed, maar waarom enkel politie? Besluitvorming is toch de gehele driehoek? En waarom niet kijken inzet (risico/internationale) voetbalwedstrijden? Niet kijken naar bron brandhaarden? En wat hebben we nodig om brandhaarden te voorkomen? Wat is water en wat is olie op het vuur?