PTSS

Op donderdag 8 juni was op NPO2 de documentaire Alleen thuis met een dienstwapen van regisseur Hester Overmars te zien. Met deze film wil KRO-NCRV een lans breken voor de politiemensen die door hun werk in psychische problemen zijn geraakt. De film is ook via een link op deze website te bekijken. LET OP: de verzamelde beelden kunnen – zeker door mensen in vergelijkbare situaties – als confronterend worden ervaren.

Twintig mentaal en/of fysiek geblesseerde collega’s kunnen deze zomer inschepen voor een zesdaagse zeereis naar Schotland, waarvan de voorbereiding en uitvoering in het teken staan van herstelsport. De reis wordt georganiseerd door de Nederlandse Politie Sportbond (NPSB) en is mede mogelijk gemaakt door de sponsoractie COP2000, waaraan ook de NPB heeft bijgedragen. Er is nog plek voor een aantal collega’s!

NPB-leden die door hun politiewerk een posttraumatische stressstoornis oplopen zijn via de bond verzekerd van deskundige rechtsbijstand als de werkgever hun PTSS niet wil erkennen als een beroepsziekte. Ook als het ontvangen van de juiste vergoedingen problemen oplevert staan de juridische medewerkers van de NPB voor je klaar.

Politiemensen met 25 dienstjaren moeten een wettelijke veteranenstatus krijgen en daarmee recht op extra zorg. Door een symbool op hun kleding zijn ze dan herkenbaar als veteraan en zullen ze in de samenleving meer erkenning krijgen. Dat zegt NPB-voorzitter Jan Struijs tegen de NPO Radio 1-podcast Het Onderzoeksbureau. Hij denkt dat door een veteranenstatus agenten met PTSS ook sneller geholpen kunnen worden.

De nieuwe regeling voor beroepsziekten en dienstongevallen krijgt steeds meer vorm. Tijdens de onderhandelingen speelde echter een gevoelige kwestie: de werkgever bleek alvast op basis van een eigen richtlijn gestart met het afhandelen van (oude) lopende restschade-zaken. Na lang aandringen van de bonden is nu overeengekomen dat hiervoor overgangsbeleid komt. Dit betekent dat bonden en werkgever samen gaan afspreken op welke manier de uitgangspunten van de nieuwe regeling ook zoveel mogelijk kunnen worden toegepast op (oude) lopende zaken.

Bij politiemensen met fysieke en/of psychische problemen kan het in groepsverband realiseren van een individuele sportieve prestatie een enorme opkikker betekenen voor hun herstel. Met dat doel voor ogen organiseren collega’s Jacqueline Rustidge en Michel Hagenbeek met steun van de Stichting Nederlandse Politie Sportbond een driedaagse wandel- en hardloopmarathon door de Engelse natuur (foto: Jaap Binsma).

De Nationale Ombudsman heeft minister Grapperhaus opgeroepen een eind te maken aan de schrijnende manier waarop de Nationale Politie collega’s die door hun werk PTSS hebben gekregen in de kou laat staan. Het korps kiest op dat gebied opvallend vaak voor een afstandelijke en nonchalante opstelling, die schril afsteekt bij het zorgvuldige maatwerk van Defensie waarop militairen met PTSS kunnen rekenen.

De NPB vindt al jarenlang dat de Nationale Politie meer moet doen aan de preventie van beroepsziekten zoals PTSS. In april 2018 zijn in het NPB-boek ‘Zie me staan’ zeven verbijsterende verhalen gepubliceerd over hoe de politieorganisatie omgaat met collega’s die last krijgen van mentale blessures. De ervaringen van Karin Pril – nu 56 jaar – zouden daar moeiteloos als achtste verhaal aan toegevoegd kunnen worden.

Door het aanspannen van een rechtszaak heeft de NPB voor elkaar gekregen dat de Nationale Politie een gepensioneerde medewerker alsnog een forse schadevergoeding moet betalen op basis van de Coulanceregeling PTSS Politie. Het korps wilde de aanvraag niet honoreren omdat ze niet op tijd was ingediend. Volgens de NPB waren daarvoor verzachtende omstandigheden aan te voeren. De Centrale Raad van Beroep – de hoogste rechter in ambtenarenzaken – bleek het daarmee eens.

Op 26 oktober loopt collega Sheila Bordewijk mee met de Halloween Hondentocht: een sponsorloop ten bate van KNGF Geleidehonden. Steun ook het waardevolle werk van deze non-profitorganisatie door Sheila en haar PTSS-buddyhond Mowgli te sponsoren (meer info hieronder).

Op maandag 18 juni start de Wounded Warriors Live Ride 2018 in de buurt van Tromsø (Noorwegen). In tien dagen tijd wordt vervolgens ruim 3.000 kilometer gefietst door 60 veteranen en politiemensen met PTSS, jongeren met gedrags- of ontwikkelingsproblemen en hun buddy’s, begeleiding en sympathisanten. Op 27 juni hopen ze aan te komen bij het Veteraneninstituut in Doorn. De NPB is een van de sponsors van deze monsterfietstocht.

Op Twitter volg ik een handjevol collega’s en oud-collega’s die een dagelijkse strijd voeren tegen het posttraumatisch stresssyndroom (PTSS) én de Nationale Politie. Ze delen daar hun verdriet, hun angsten, frustraties, ervaringen en boosheid. Zij schetsen bij voortduring een bijna surreëel beeld van hoe de Nationale Politie nog altijd omgaat met deze groep door het werk beschadigde mensen.

Politiemensen die door hun werk last krijgen van een posttraumatische stressstoornis kunnen niet automatisch rekenen op compassie en begrip van hun werkgever. De opvang van deze collega’s gaat in te veel gevallen ellendig mis. Dat blijkt duidelijk uit de praktijkverhalen in het boek ‘Zie me staan’, dat de Nederlandse Politiebond deze maand uitgeeft.

Op het gebied van de zorg voor medewerkers met PTSS heeft de Nederlandse politie onmiskenbaar stappen voorwaarts gemaakt de afgelopen jaren, onder andere door met de bonden allerlei voorzieningen af te spreken. Daar staat helaas tegenover dat de NPB vrijwel dagelijks geconfronteerd wordt met individuele PTSS-zaken waarbij de werkgever de plank helemaal misslaat, zoals de eenheid Den Haag op vrijdag 13 oktober.

Hoe lang duurt het voordat een politiemedewerker te horen krijgt of de werkgever zijn PTSS wel of niet erkent als een beroepsziekte? Het Meldpunt PTSS heeft daar in maart van dit jaar onderzoek naar gedaan en stelt vast dat zo’n besluit gemiddeld vier à vijf maanden op zich laat wachten. Dat is nogal een verschil met wat de Algemene wet bestuursrecht een redelijke termijn noemt: binnen acht weken na het ontvangen van de aanvraag.

De NPB is zeer verbaasd over het intranetbericht waarin het korps meldt dat er binnen de Nationale Politie ‘geen negatieve geluiden’ bekend zijn over het erkenningsproces van collega’s met werkgerelateerde PTSS. ‘Ik vrees dat dat meer zegt over het korps dan over de werkelijke situatie’, aldus vicevoorzitter Albert Springer. ‘Onze ervaring is dat de werkgever in veel gevallen juridisch alles uit de kast haalt om onder de erkenning van nieuwe PTSS-diagnoses uit te komen. Onze juristen hebben daar al jaren hun handen vol aan.’

Het bedrag aan smartengeld dat politiemedewerkers krijgen toegekend op basis van de Coulanceregeling PTSS moet door de werkgever zijn opgewaardeerd met een bedrag aan inflatiecorrectie (indexatie). Dat heeft de Centrale Raad van Beroep op 23 maart 2017 bepaald in een door NPB aangespannen rechtszaak. Door deze uitspraak krijgen flink wat collega’s met PTSS recht op een extra bedrag, dat kan oplopen tot duizenden euro’s.

Ben jij in 2014/2015 als politiemedewerker ingezet bij de crisisbeheersing na de vliegtuigramp met de MH-17, hetzij in Oekraïne, hetzij in Nederland? En heb je sindsdien last gekregen van lichamelijke en/of geestelijke klachten die mogelijk samenhangen met die toenmalige inzet? Meld je dan bij onze afdeling Individuele Belangenbehartiging!