NPB Corona Logboek - 2 april

Fluimende verbouwer
De eerste zaak betrof een 35-jarige man uit Maarssen die op vrijdag 20 maart op heterdaad werd aangehouden bij het mishandelen van zijn vriendin en het vernielen van haar woning. De dader – een bekende huisvredebreker met een indrukwekkend strafblad – verzette zich, schreeuwde bedreigingen en beledigingen naar de agenten en spuugde om zich heen. Daarbij riep hij triomfantelijk dat hij besmet was met het coronavirus en sprak hij de wens uit dat de agenten het nu ook zouden krijgen.

De rechter veroordeelde hem tot twaalf weken gevangenisstraf, waarvan zes voorwaardelijk, met als bijzondere voorwaarden behandeling en een meldplicht. Ook moet hij een schadevergoeding van 300 euro betalen. Van de zes weken celstraf die in een eerdere strafzaak voorwaardelijk waren opgelegd, moet hij er drie uitzitten. Al met al leverde zijn gespuug hem dus in ieder geval negen weken gevangenisstraf op.

Grote klodders
De tweede zaak ging over een voorval bij de Albert Heijn in winkelcentrum Hoog Catharijne in Utrecht op maandag 23 maart. Twee collega’s reageerden op de melding dat daar iemand tussen de schappen was begonnen etenswaren naar binnen te werken. Ze troffen een 35-jarige dakloze man aan, die uitgestrekt op de grond lag met een half opgegeten paprika in zijn hand. Ze namen hem mee naar de personeelsruimte, waar de man – die overduidelijk vrij recent ook de nodige alcohol had genuttigd – agressief werd en de agenten verbaal een actuele ziekte aanbood: ‘You want corona? Here, come and get it!’ Vervolgens spuugde hij vier tot vijf keer een grote klodder speeksel in de richting van de agenten, die op tijd wisten weg te springen.

De rechter veroordeelde de man tot drie weken gevangenisstraf en geldboetes van respectievelijk 300 en 400 euro.

Kwattende winkeldief
Een derde zaak betrof een 32-jarige man uit Almere, die op donderdag 26 maart flessen drank en cosmeticaproducten had gestolen uit een supermarkt in Almere. Bij zijn verhoor die avond schold hij de rechercheur eerst uit. Hij zei weliswaar niet dat hij besmet was met het coronavirus, maar spuugde de rechercheur vervolgens wel recht in het gezicht. De rechter legde hem drie weken gevangenisstraf op en een schadevergoeding van 200 euro.

Hoestend feestbeest
Centraal in een vierde zaak stond een 27-jarige man uit Amersfoort die op zondag 29 maart in strijd met de corona-noodverordening een huisfeest gaf. Na een melding van geluidsoverlast gingen agenten naar zijn woning, maar hij bleek de politie niet te willen binnenlaten. De collega’s verschaften zichzelf toegang en troffen in het onderkomen meer dan tien personen aan en de nodige lege flessen sterke drank en cilinders met lachgas. De verdachte beledigde de agenten en werd aangehouden en meegenomen naar het bureau. Daar hoestte hij een medewerker opzettelijk in zijn nek en sprak daarna tevreden: ‘Zo, ik heb corona, nu ben jij lekker ziek.’ De rechter veroordeelde hem tot zes weken gevangenisstraf.

Blaffende wegpiraat
Tot slot stond ook een 27-jarige man uit Almere voor de rechter, die op 30 maart was aangehouden voor het negeren van zijn rijverbod. Dat verbod was hem kort daarvoor opgelegd nadat hij op de A6 de maximumsnelheid van 100 kilometer per uur met 107 kilometer had overtreden. Bij zijn aanhouding verzette de man zich, waardoor de agenten zeer dichtbij moesten komen om hem te boeien. Op dat moment hoestte hij een van de collega vanaf vijf centimeter afstand in zijn gezicht en liet weten corona onder de leden te hebben. Royaal liet hij de agenten weten: ‘Ik hoop dat jullie wat overkomt. En jullie kinderen ook.’

Hij kreeg acht weken gevangenisstraf opgelegd plus het uitzitten van een maand gevangenisstraf voor een eerder opgelegde voorwaardelijke straf. Ook moet hij de agenten een boete van 500 euro betalen. De rechter benadrukte de laakbaarheid van dit soort gedrag, waardoor overheidsmedewerkers die zich inzetten en hard nodig zijn voor de veiligheid in Nederland in onzekerheid over hun gezondheid thuis komen te zitten.

Collega Kasper Rooyackers, wijkagent in Amsterdam: 'Meten is weten! Niet kussen, want er moet 1.5 meter ertussen.'

------------------------------------------------------------

BUITENGEWOON ZORGVERLOF

De coronacrisis heeft onze vertrouwde manier van werken en leven volslagen op zijn kop gezet. Dat geldt zeker ook voor de politiemedewerkers met een partner of gezinslid met een kwetsbare gezondheid, die sinds een paar weken niet altijd meer als vanzelfsprekend kunnen rekenen op de vertrouwde zorgvoorzieningen en –arrangementen.

Deze collega’s worden door de coronacrisis geconfronteerd met de noodzaak om meer of vaker of op onverwachte momenten thuis te moeten zijn om zorgtaken te verrichten. En begrijpelijk genoeg wenden ze zich dan tot de werkgever en/of de NPB met de vraag: wat is in de huidige situatie mijn rechtspositie? Waar kan ik aanspraak op maken?

Coulancebeleid
Kort en goed: al snel na het uitbreken van de coronacrisis hebben de werkgever en de bonden op dit punt een coulancebeleid afgesproken. Het staat in de Werkinstructie zorgverlof duidelijk vermeld: medewerkers worden ‘door de werkgever (…) altijd in de gelegenheid gesteld de noodzakelijke zorg te verlenen.’

Zorgverlof
Krijg je als politiemedewerker abrupt met (extra) zorgtaken thuis te maken, dan heb je om te beginnen recht op (betaald) kortdurend zorgverlof van maximaal twee werkweken. Die aanspraak heb je op basis van artikel 5.1 van de Wet arbeid en zorg. Dat verlof kun je natuurlijk niet zomaar zelf opnemen; dat moet gebeuren in overleg bij je leidinggevende.

Buitengewoon verlof vanwege overmacht
Tijdens de coronacrisis zal dit wettelijk geregelde zorgverlof voor sommige collega’s onvoldoende uitkomst bieden. In die gevallen heeft het korps artikel 39 van het Besluit algemene rechtspositie politie (Barp) van kracht verklaard. Op basis van dat ‘kapstokartikel’ kan het bevoegd gezag buitengewoon verlof van korte duur toekennen. Besloten is dat de werkgever tijdens de coronacrisis ruimhartig (coulant) bijzonder zorgverlof verleent als er sprake is van overmacht.

Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn als de reguliere zorg voor een partner tijdelijk wegvalt (door de corona crisis komt de thuiszorg/wijkverpleegkundige niet meer of minder) én het kortdurend zorgverlof opgebruikt is. Let op: de leidinggevende bepaalt per individueel geval of het extra verlof wel of niet wordt doorbetaald.

De afgelopen weken is de NPB meerdere keren te hulp geroepen om duidelijkheid op dit punt te verschaffen – indien nodig ook aan leidinggevenden – waardoor we de nodige praktische problemen uit de wereld hebben kunnen helpen.

------------------------------

Vragen aan de NPB over je persoonlijke situatie of rechtspositie tijdens de coronacrisis? Stel ze in de NPB-app, via DEZE LINK of via 085 -89 00 430.