Wat een slecht verhaal!

De bijeenkomst van de korpsleiding was qua inhoud dramatisch. Er werd uitsluitend gewerkt vanuit een papieren werkelijkheid. Op vragen uit het publiek kwamen geen duidelijke antwoorden. Vragen die ik overigens niet ben tegengekomen in het filmpje op intranet. Die zijn kennelijk bij het monteren verloren gegaan.

Wegbezuinigd
Jammer, want het waren naar mijn idee wel vragen die ertoe deden. Bijvoorbeeld over de 7.500 fte’s die bij de overgang naar de Nationale Politie kwijt zijn geraakt. Waar zijn die gebleven? Akerboom moest het antwoord schuldig blijven. Dat is op zijn minst raar. Als ik ook maar één personeelslid kwijt zou zijn aan het einde van de dienst, dan ging er direct een bericht voor alle wagens uit.

Werk- en rusttijden
Ook verloren gegaan in de montage: een kritische opmerking aan het adres van Leonard Kok, de rechterhand van Eric Akerboom. Leonard vindt het voor de bedrijfsvoering wel handig om de werkweek van 4x9 uur en de LAR af te schaffen. Een wens die niet getuigt van erg veel historisch besef. De LAR is immers in het leven geroepen om politiemensen te beschermen tegen een te zware werkdruk en tegen zichzelf. Tenslotte zijn zeven nachtdiensten achter elkaar en gebroken diensten niet echt gezond voor politiemensen die door de structurele onderbezetting toch al behoorlijk moeten aanpoten.

Veilig en gezond werken?
Kok kreeg door de NPB tegengeworpen dat het korps niet eens in staat is de normen voor werk- en rusttijden in de ATW waar te maken, met als gevolg jaarlijkse boetes van honderdduizenden euro’s. Volgens Leonard waren die overtredingen vooral de schuld van de personeelsleden. Een bijzondere opmerking, zeker als je bedenkt dat de bonden tijdens het vorige CAO-conflict hun leden opriepen zich toch vooral strak aan de ATW te gaan houden en dat de werkgever dat toen bestempelde als een stiptheidsactie.

Meer rendement per agent
Verder maakte de NPB ook nog duidelijk dat van het opgeven van de mogelijkheid van meerdere werkweekpatronen geen sprake kan zijn. De invoering daarvan is namelijk een uitruil geweest met de introductie van het capaciteitsmanagement bij de politie – onder het motto ‘meer rendement uit iedere agent’. Om na het loslaten van de voormalige, zeer voorspelbare roosters nog enigszins een privéleven over te houden werden tegelijkertijd modaliteiten ingevoerd: papa-, opa- en omadagen, vaste onbeschikbaarheden en de mogelijkheid om 9 uur per dag te werken. Dat kwam de werkgever ook niet slecht uit, omdat daarmee de overlap groter werd en dit bij de huidige krapte gebruikt kan worden voor de briefing en debriefing, uitleg nieuwe procedures en administratieve afhandeling.

Goochelen met getallen
Tijdens de samenkomst van de korpsleiding vertelde Leonard Kok dat het vervangen van de werkdagen van 9 uur door werkdagen van 8 uur een extra capaciteit van 1.500 fte’s oplevert. Dat is goochelen met getallen. Door overal een uurtje weg te snoepen krijg je er geen politiemens bij. Zoals een NPB-lid het verwoordde: ‘Van al die kruimels kan je geen brood maken. Misschien wel paneermeel om het rottende vlees wat te camoufleren.’ Al met al een slecht verhaal vanuit de korpsleiding, waaraan iedere visie ontbreekt.

Ik was blij met de opkomst op De Veranda, vooral omdat het bij deze CAO-onderhandelingen echt ergens over gaat. Slecht strategisch beleid dat wordt afgewenteld op de uitvoerende politiemensen. Ouderen die tot hun 67-ste tegen het gaas worden gejaagd. Versobering van de reiskosten. Geen plaats van tewerkstelling meer (‘uitzendbureau NP’). Nachtdienstontheffing onder voorwaarden. Duurzame inzetbaarheid op eigen kosten.

De uitkomst van de CAO-sessie van de bonden was duidelijk. Rotterdam wil niets inleveren en Leonard Kok mag zijn dertig zilverlingen houden.

Tot slot een oproep aan iedereen die erbij was op De Veranda: neem de volgende keer een maatje mee, want de maat is vol!