De lange adem van de NPB
Iedereen kent Vrouwe Justitia met blinddoek, zwaard en schaal. Maar ze blijkt toch ook goede marathonschoenen te hebben. Langlopende trajecten zijn zeker niet vreemd binnen de wereld van het recht. De juristen van de NPB kunnen erover meepraten. Gelukkig werd een van deze strekkende trajecten onlangs afgesloten. Met succes!
Maar liefst tien jaar geleden klopte het NPB-lid in kwestie bij ons aan. Ze had al een tijd te maken met pestgedrag op het werk. Dat was allemaal zodanig dat ze zich langdurig ziek had moeten melden. Helaas kreeg ze bij de politie geen luisterend oor. Daar werd botweg niet geaccepteerd dat haar klachten van het werk kwamen. Met alle financiële gevolgen van dien voor de betreffende collega.
Aansprakelijk stellen
Het begon ermee om de psychische klachten van het NPB-lid als beroepsziekte aangemerkt te krijgen. En dat lukte. ‘Natuurlijk krijg je bij een ziekmelding een gewone WIA-uitkering. Maar als het erkend wordt als beroepsziekte, krijg je een extra aanvulling op je inkomen. Ga je nog een stapje verder en stel je je werkgever succesvol aansprakelijk, dan wordt bij aanvaarding van die aansprakelijkheid de hele schade - inkomen en kosten - vergoed’, leggen de betrokken juristen van de NPB uit. Maar de politie erkende die aansprakelijkheid niet, omdat de zaak zou zijn verjaard. Met behulp van een door de NPB ingeschakelde advocaat werd dit standpunt echter door de rechter verworpen. De zaak kwam weer terug bij de juristen van de NPB en die gingen procederen over de vraag of de politie aansprakelijk was voor de schade van het NPB-lid.
Twijfels over pesten
In de kern vond de zieke collega dat de politie niets had gedaan om het pestgedrag te voorkomen. Er werd vanuit de leiding niet gehandeld. Vandaar ook de beslissing de politie inderdaad aansprakelijk te stellen. Misschien ook wel om de werkgever te laten beseffen dat er bij pestgedrag op het werk een taak ligt. Helaas slaagde de collega niet in dat streven, want de rechter moest er uiteindelijk aan te pas komen. De politie heeft in het hele traject steeds gezegd dat er getwijfeld werd of het lid wel werd gepest op het werk. Het werd veel meer in de hoek van collegiale wrijvingen en samenwerkingsproblemen neergelegd.
Positieve uitkomst
Op advies van de NPB-juristen riep het NPB-lid oud-collega’s te hulp. Die schreven getuigenissen over voorvallen van pestgedrag op de werkplek. Samen met de andere argumenten van de NPB-juristen bracht het de hoogste rechters in het bestuursrecht tot de overtuiging dat de werkgever daadwerkelijk volledig aansprakelijk was.
En net die positieve uitkomst kon de laatste zucht van de lange adem ontsnappen. Een slepend traject was ten einde gekomen. Een lange weg waarbij de juristen van de NPB een collega steeds met raad en daad hebben bijgestaan. Van het verzorgen van alle correspondentie tot het pleiten voor het hoogste rechtscollege. En daarom wordt het einde van deze zaak ook binnen de NPB echt gevierd: ‘Of het nou gaat om het beantwoorden van een korte vraag of om het winnen van een langlopende zaak. Dit is hartstikke fijn om voor onze leden te doen.’